Tveggja stafa tala...loksins...

Hef haldið matarplanið algjörlega. Fór á vigtina (gegn betri vitund) og viti menn....ansdk"#$%& vigtin hefur ekki sigið gramm niður....

Finn samt meira fyrir ummáli en vigt svo ég ætla rétt að vona að það sé reyndin...

until later....

...ein svekkt 

Afmæli.

Mér var boðið í mat. Hafði áhyggjur af því sem var í boði en ákvað að koma með hluta af matnum sjálf og hafa svona "surprise" fyrir gestgjafann.

Kom með grasker, skar það niður og setti í ofninn. Kom einnig með gulrætur, skar þær niður og steikti uppúr karamellu sýrópi.

Laumaði vigtinni undir diskinn sem ég var með og samviskusamlega vigtaði allt sem á diskinn fór.

Skenkt var í vínglösin og afsakaði ég mig með því að vera á bíl (ég var allavega farþegi í bíl). Horfði á allt hvítvínið og rauðvínið fljóta framhjá og það var ekki laust við að tárin reyndu að streyma fram. Ákveðin fékk ég mér bara vatn. 

Eftirréttur var svo á borð borinn og þar var þessi dýrindis skyrterta...og þær eru ekki hægt að standast.

Öllum var skenkt á disk (og varð ég ekki útundan). Vandræðaleg horfði ég á þessa ljúfu og góðu skyrtertu sem gjörsamlega kallaði á mig. Stakk skeiðinni í tertuna á meðan gaurinn á öxlinni kallaði eins hátt og hann frekast gat að ég ætti EKKI að falla í freistni. 

Mér til léttis kom litla barnabarnið mitt og kallaði JAMMIJAMM og fegin gaf ég henni eins mikið af tertunni og krílið gat komið niður....en ÓVART laumaðist ein skeið upp í mig...bara til að smakka...og hún smakkaðist ekki vel...(ég taldi mér trú um það allavega) og skildi restina eftir á disknum.

Horfði á diskana tekna af borðinu og restin af tertunni fauk í ruslið.

Þáði einn kaffibolla og ákvað að kveðja samkomuna áður en hvítvín eða rauðvín dytti ofan í glasið mitt.

Pínu leið en samt nokkuð sátt við kvöldið fór ég heim með viðkomu í sjoppu....fékk mér ekki nammi heldur DVD

Sat með prjónana og horfði á Svarta svaninn.

Erfitt kvöld....en lifði af.  

Ótrúlega þægilegur dagur.

Var búin að undirbúa hann alveg 100% og ekkert sem kom á óvart.

Fékk heimboð á föstudagskvöld í rauðvín og bjór en afþakkaði heimboðið ef mér yrði boðið áfengi.

Hún varð hissa og benti mér á að EINN myndi nú ekki saka! Ég stóð við mitt og sagðist ekki koma ef hún myndi bjóða mér áfengi eða annað gúmmilaði....

Er bara nokkuð stolt af þessari staðfestu. Eins gott að ég standist þetta. 

Það styttist óðum í tveggja stafa töluna í fráhaldinu. Ég er farin að finna hvað allt er orðið léttara yfir daginn. Hef meiri úthald sem er mjög gott...og alveg nýtt!

Sat við vinnu. Þurfti að teikna inn nýjan ísbar með tilheyrandi vélum. Allt í einu fann ég gríðalegan söknuð...mig langaði alls ekki að kveðja þennan vin sem kallast RJÓMAÍS....einhvernvegin gat ég ekki hugsað lífið án þess að fá mér ís. Hætti að hugsa um það og ákvað að taka einn dag í einu....enn og aftur...kannski...bara kannski fæ ég mér ís í komandi framtíð.

Annars sat ég góðan fyrirlestur hjá Phil Werdell MA, Mary Fouski CENAPS og Esther Helgu MS í Síðumúlanum. Það var allavega eitthvað sem vakti mig til umhugsunar. Ég áttaði mig á því að mig langar að lifa lengur. Geta knúsað börnin mín og barnabörn í komandi framtíð.

Náði samt að klúðra deginum. Fékk mér ekki einhvern af vinunum....heldur missti ég heila máltíð úr og fékk mikið samviskubit. 

Dagur 4 er það....og þeir verða fleiri.

Ef þetta kallast fráhald, ætla ég svo sannarlega að vona að þetta gangi hratt yfir!

Mér er kalt, hef höfuðverk, þreytt, langar mest í heimi að leggjast undir sæng og koma ekki næstu árin fram aftur.

Endalaust verið að skoða hvað á að borða næst...og næsta dag...og og og... Held að þetta fólk í fráhaldi sé með mat á heilanum!!

Fékk gesti í mat. Makinn tók það erfiða verk að sér að elda kvikindið.

Ákvað að skella vigtinni á borðið og sætta mig við það. Fékk dálítið hornauga en makinn minn horfði á mig með ást og umhyggju.... það er semsagt enn til eitthvað sem kallast gott.

Þetta er jú bara enn dagur 2!